Opisy przypadków

Dr Olga Gójska-Zygner dzieli się swoją wiedzą i doświadczeniem zawodowym z innymi lekarzami weterynarii publikując opisy przypadków (prezentujące rzadkie i interesujące dla innych lekarzy weterynarii przypadki kliniczne) zarówno w polskich jak i zagranicznych czasopismach weterynaryjnych, oraz artykuły przeglądowe adresowane do polskich lekarzy weterynarii (prezentujące aktualną wiedzę z zakresu chorób wewnętrznych psów i kotów) w polskich czasopismach weterynaryjnych.

Zespolenie wrotno-oboczne u kota – opis przypadku malformacji Abernethy'ego typu II.
Magazyn Weterynaryjny, 2023, 32(300), 37-42.
Gójska-Zygner O., Galanty M., Kowal M., Gajger J., Zygner W.

Artykuł jest opisem przypadku dorosłego kota z rozpoznaną w późnym wieku malformacją Abernethy'ego typu II. Choroba nie powodowała typowych dla niej objawów klinicznych. Występowały jedynie sporadyczne i łagodnie wyrażone objawy nieswoiste. W artykule po za opisem przypadku oraz postępowaniem diagnostycznym i terapeutycznym omówiono równoczesne wystąpienie kilku czynników, które sprawiły, że wrodzona choroba została rozpoznana w późnym wieku. Publikacja przeznaczona jest dla lekarzy weterynarii specjalizujących się w chorobach małych zwierząt.

Congenital gallbladder agenesis in a 9-month-old Bull Terrier.
Veterinarni Medicina, 2021, 66(07), 305-312.
Gójska-Zygner O., Galanty M., Degórska B., Frymus J., Zygner W.

Artykuł przedstawia opis pierwszego rozpoznanego w Polsce przypadku psa z wrodzonym brakiem pęcherzyka żółciowego. Jest to niezmiernie rzadko występujące zaburzenie rozwojowe rozpoznawane dotychczas u ludzi i psów. W artykule opisano postępowanie diagnostyczne i terapeutyczne u psa z wrodzonym brakiem pęcherzyka żółciowego.

Znaczenie pomiaru stężenia SDMA w surowicy w wykrywaniu wczesnych stanów choroby nerek w przebiegu nadczynności tarczycy u kota - opis przypadku.
Magazyn Weterynaryjny, 2018, wydanie specjalne nr 1, 112-115.
Lechowski R., Gójska-Zygner O., Wojtkowska A., Zabielska-Koczywąs K.

Przedstawiono opis przypadku starszego kota z nadczynnością tarczycy i wczesnym stadium przewlekłej choroby nerek, którą rozpoznano dzięki oznaczeniu SDMA (symetryczna dimetyloarginina), będącej czulszym od kreatyniny biomarkerem funkcjonowania nerek. W opisanym przypadku wczesne wykrycie przewlekłej choroby nerek pozwoliło na zastosowanie w leczeniu telmisartanu (antagonista receptora AT1 dla angiotensyny II). Dzięki temu uzyskano obniżenie stężenia mocznika i SDMA w surowicy, a stabilny stan kota umożliwił chirurgiczne leczenia nadczynności tarczycy. Ostatecznie jednak właściciel kota nie zdecydował się na leczenie chirurgiczne pozostając jedynie przy terapii farmakologicznej.

Postępujące uogólnione osłabienie mięśni oraz nagła utrata wzroku u 15-letniego kota – przypadek pierwotnego hiperaldosteronizmu.
Magazyn Weterynaryjny. 2014, 23(211), 1235-1238
Gójska-Zygner O. , Łobaczewska O., Marciński P. 

W artykule tym opisano przypadek starszego kota z patologicznymi zmianami takimi jak hipokaliemia (obniżenie stężenia potasu w surowicy), wzrost spoczynkowego stężenia aldosteronu w surowicy, nadciśnienie, obecność hipoechogennej zmiany przylegającej do lewego nadnercza oraz obustronne odklejenie siatkówki. Zmiany te były typowe dla pierwotnego hiperaldosteronizmu, choroby (nazywanej również zespołem Conna) wynikającej z nadprodukcji aldosteronu przez aktywny hormonalnie guz nadnercza.

Cutaneous paraneoplastic syndrome in a cat with thymoma.
Tierärztliche Praxis Kleintiere, 2013, 41(4), 255-259.
Gójska-Zygner O. , Karaś-Tęcza J., Lechowski R., Rodo A., Dolka I.

W tej pracy opisano przypadek rzadkiej choroby kotów przebiegającej ze złuszczającym zapaleniem skóry spowodowanym obecnością guza nowotworowego grasicy. Badanie histopatologiczne tego guza pozwoliło na rozpoznanie grasiczaka (guza grasicy wywodzącego się z komórek nabłonkowych). Objawy ze strony skóry w tym przypadku były objawami zespołu paranowotworowego (odległe od guza i jego przerzutów zmiany patologiczne związane z chorobą nowotworową).

Zachowawcze leczenie zespołu Conna u psa – opis przypadku.
Weterynaria w Praktyce, 2013, 10(6), 74-78.
Gójska-Zygner O. , Marciński P. 

W artykule tym przedstawiono przypadek 8-letniej suki z zespołem Conna (pierwotny hiperaldosteronizm) leczonej zachowawczo przez okres ponad 5 miesięcy. W tym przypadku właściciel psa nie wyraził zgody na leczenie chirurgiczne (adrenalektomia – chirurgiczne usunięcie nadnercza). Przez ten okres (ponad 5 miesięcy) leczenie przy użyciu amlodypiny i spironolaktonu nie spowodowało żadnych działań niepożądanych.

Nietrzymanie moczu oraz stopochodna postawa jako dominujące objawy wodogłowia u pięciomiesięcznego kota rasy burmskiej - opis przypadku.
Medycyna Weterynaryjna, 2012, 68(8), 504-509.
Gójska-Zygner O. , Galanty M., Lechowski R., Olkowski A.

W tej publikacji opisano przypadek młodego kota z nabytym wodogłowiem oraz nietrzymaniem moczu i stopochodną postawą jako wiodącymi objawami klinicznymi. Wodogłowie zdiagnozowano w badaniu techniką rezonansu magnetycznego (MRI) z zamiarem przeprowadzenia leczenia chirurgicznego. Niestety, zmiany patologiczne stwierdzone w badaniu techniką MRI oraz wynik analizy płynu mózgowo-rdzeniowego wskazywały z dużym prawdopodobieństwem na zakaźną przyczynę wodogłowia (bezwysiękowa postać zakaźnego zapalenia otrzewnej (FIP) wydawała się najbardziej prawdopodobną przyczyną). Z tego powodu została podjęta decyzja o eutanazji.

Functioning unilateral adrenocortical carcinoma in a dog.
Canadian Veterinary Journal, 2012, 53(6), 623-625.
Gójska-Zygner O. , Lechowski R., Zygner W.

W pracy tej opisano przypadek starszej niekastrowanej suki z objawami typowymi dla hiperaldosteronizmu (włącznie ze stwierdzeniem guza nadnercza), jednak z zaskakująco niskim stężeniem aldosteronu w surowicy (zarówno stężenie spoczynkowe, jak i po stymulacji ACTH). Leczenie chirurgiczne (jednostronna adrenalektomia) u tego psa spowodowała całkowite ustąpienie wszystkich objawów klinicznych. Badanie histopatologiczne usuniętego nadnercza pozwoliło na rozpoznanie raka kory nadnerczy. Przyjęto założenie, że w tym przypadku najbardziej prawdopodobną przyczyną obserwowanych wcześniej objawów klinicznych była nadprodukcja aktywnego biologicznie prekursora dla aldosteronu (deoksykortykosteron) przez aktywny hormonalnie guz nadnercza.
Praca ta znalazła się na liście najlepszych publikacji z zakresu endokrynologii weterynaryjnej "Top Endocrine Publications 2012: The Canine Adrenal Gland" zamieszczonej na blogu, którego autorem jest światowej sławy endokrynolog weterynaryjny dr Mark E. Peterson z Animal Endocrine Clinic w Nowym Jorku “Insights into veterinary endocrinology by Dr. Mark E. Peterson” .

Nadczynność tarczycy maskowana przez zespół eutyreozy chorobowej w przebiegu białaczki u kota.
Życie Weterynaryjne, 2012, 87(1), 43-46.
Gójska-Zygner O. , Lechowski R., Rodo A., Winnicka A.

W artykule tym opisano przypadek kota w średnim wieku z nadczynnością tarczycy oraz ostrą białaczką limfoblastyczną. Rozwój tych dwóch chorób jednocześnie spowodował, że wzrost stężenia tyroksyny w surowicy był nieznaczny (w zakresie wartości niediagnostycznych), przez co rozpoznanie nadczynności tarczycy u tego kota było utrudnione. Dalsze testy diagnostyczne nie mogły być jednak przeprowadzone, ze względu na podjętą przez właściciela kota decyzję o eutanazji. W przeprowadzonym pośmiertnie badaniu histopatologicznym gruczołu tarczowego stwierdzono obecność zmian rozrostowych typowych dla nadczynności tarczycy u kotów.

Canine iatrogenic persistent hypoadrenocorticism after short-term treatment of hyperadrenocorticism with trilostane – a case report.
Veterinarski Arhiv, 2011, 81(5), 699-705.
Gójska-Zygner O. , Lechowski R., Zygner W.

W publikacji tej opisano przypadek psa w średnim wieku z nieustępującym (utrzymującym się przez 16 miesięcy) hipoadrenokortycyzmem (niedoczynność kory nadnerczy) spowodowanym krótkotrwałym (13 dni) leczeniem hiperadrenokortycyzmu (nadczynność kory nadnerczy) przy użyciu trilostanu (inhibitora syntezy kortyzolu). Przyjęto założenie, że tym przypadku lek doprowadził do martwicy nadnerczy (prawdopodobnie wystąpiła reakcja idiosynkrazji – reakcja na lek niezależna od dawki, rzadko występująca i nieprzewidywalna), którą rzadko stwierdzano u psów leczonych przez krótki czas trilostanem.

Zastosowanie winkrystyny i cyklofosfamidu w leczeniu utrzymującej się niedokrwistości i małopłytkowości po inwazji Babesia canis u psa.
Życie Weterynaryjne, 2011, 86(5), 374-378.
Zygner W., Gójska-Zygner O. , Szmidt K.

W pracy tej opisano przypadek psa z postępującą, pomimo leczenia glikokortykosteroidami, niedokrwistością immunohemolityczną i małopłytkowością po inwazji Babesia canis (wewnątrz-erytrocytarny pasożyt pierwotniaczy). W tym przypadku początkowe leczenie winkrystyną i prednizolonem oraz dalsze leczenie cyklofosfamidem doprowadziło do całkowitego ustąpienia niedokrwistości hemolitycznej tła immunologicznego.

Disease and sudden death case study: A 16-year-old retriever.
Veterinary Times, 2010, 40(31) August 9, 20-24.
Gójska-Zygner O. , Zygner W.

Artykuł ten przedstawia opis przypadku psa z objawami i zmianami patologicznymi takimi jak: jednostronne krwawienie z nosa, gammopatia poliklonalna, niedokrwistość, zespół uogólnionej reakcji zapalnej; który zmarł nagle po krótko trwającej chorobie. W pracy tej przyjęto założenie, iż przyczyną śmierci tego psa była posocznica, jednakże nie udało się zidentyfikować czynnika etiologicznego choroby.

Azithromycin in the treatment of a dog infected with Giardia intestinalis.
Polish Journal of Veterinary Sciences, 2008, 11(3), 231-234.
Zygner W., Jaros D., Gójska-Zygner O. , Wędrychowicz H.

W pracy tej opisano przypadek leczonego eksperymentalnie przy użyciu azytromycyny (antybiotyk makrolidowy) psa zarażonego Giardia intestinalis (pasożytniczy pierwotniak powodujący biegunkę), przypuszczalnie szczepem opornym na fenbendazol i metronidazol. Praca ta pokazała dodatkową możliwość leczenia psów zarażonych tym pierwotniakiem.